Albert Castiglia geboren in New York op 12 augustus 1969 heeft een Cubaanse moeder en een Italiaanse vader. Op zijn vijfde verhuist de familie Castiglia naar het zonnige Miami in Florida. Hij is een gepassioneerd gitarist, zanger en uitmuntend songschrijver die reeds op 12 jarige leeftijd start met gitaarlessen. Het is in Miama dat hij in 1996 tijdens een optreden opgemerkt wordt door Junior Wells, Wells huurt hem onmiddellijk in om zijn band te vervoegen. Hij vervangt hier niemand minder dan Buddy Guy en blijft gitarist van de band tot de dood van Junior Wells in 1998. Na het overlijden van harmonicaspeler Junior Wells trekt hij enkele jaartjes op met Sandra Hall met wie hij uitgebreid door de States tourt. Na Sandra Hall doet hij enkele soloprojecten voor hij zijn eigen band, met dewelke hij tussen 2002 en 2012 reeds 5 cd’s met voornamelijk eigen songs heeft ingeblikt, opricht. Zo verscheen in 2006 het album 'A Throw Stone's' op het gevestigde label, Blues Leaf Records. Na dat tweede album werd Albert Castiglia steeds maar populairder en het gevolg was dat er elke twee jaar een nieuw album van deze artiest op de markt kwam. Zijn meest succesrijke album 'Living The Dream' verscheen in 2012. Nu is er het nieuwste album 'Solid Ground'. Dit is het eerste album van Albert op het Europese label RUF Records. 'Solid Ground' bevat veertien songs en werd opgenomen in de Fat Rabbit Studio's in Glen Ridge. De opname, mixing en produktie was in handen van Dave Gross, die ook verschillende instrumenten op het album bespeelt. Castiglia zal dit jaar ook uitgebreid touren in Europa. Zowel solo als met de RUF's Blues Caravan in gezelschap van de jonge Brit Laurence Jones en de Noorse Christina Skjolberg. Op donderdagavond 10 april, enkele uren voordat hij met zijn band in de MOD zou spelen, zaten we eventjes samen met deze 3 heren... Sterallures zijn Albert Castiglia vreemd en we mochten dan ook rekenen op een heel open gesprek, dat we niet snel zullen vergeten.

Hallo Albert, welkom in Hasselt. Hoe gaat het met je?
  
Dank je. Alles gaat zoals gepland. Ik voel prima en klaar voor een leuk en goed optreden deze avond in de muziekodroom.

Kan je onze lezers vertellen wie Albert Castiglia is?

Ik ben een blues muzikant die in Fort Lauderdale Florida woont en die al zes albums uitgebracht heeft. Nu ben ik voor de eerste keer in Europa aan het touren en dat bevalt me erg goed. Verder ben ik heel blij dat ik  door mijn muziek deze kans gekregen heb.

Je bent dit jaar ook voor de eerste keer in België. Drie jaar geleden waren er al plannen om naar ons land te komen. Wat is er toen mis gelopen en waarom heeft het zolang geduurd eer je toch naar België kwam?

Inderdaad drie jaar geleden sprak ik met Ray Bodenstein om een tour in België en andere landen in Europa te organiseren. Mijn vrouw kreeg toen een ernstig ongeluk met de auto. Ze was redelijk zwaar gekwetst en ik besloot toen om thuis bij haar te blijven en te zorgen voor haar.  Toen kon het spijtig genoeg niet, maar ik ben dolgelukkig dat het nu wel kan. En het was die drie jaar wachten meer dan waard om nu hier te zijn.

Hoe gaat het nu met je vrouw?

Het gaat al heel veel beter met haar, dank je.

Je bent dit jaar niet alleen in België, maar in verschillende Europese landen. Bovendien was je, voor je eigen tour begon al bezig in Europa met de RUF bluescaravan samen met Laurence Jones en Christina Skjolberg. Hoe verliep deze tour tot nu toe? En zijn er plannen om met de RUF Bluescaravan naar België te komen?

We hadden veel plezier tijdens deze tour. Ik voelde mij een oude man tussen het jonge geweld van Laurence en Christina. De tour was een groot succes, maar  ik denk niet dat we naar België komen met de RUF bluescaravan. Er staat nog één concert gepland in Notodden in Noorwegen en dan is deze tour gedaan.

Normaal komt deze RUF bluescaravan naar België, vandaar de vraag.

Ik weet het, er zijn andere jaren veel meer concerten van deze RUF tour, maar we hebben alle drie een drukke agenda. Zowel Christina, Laurence en ikzelf hebben net een nieuw album uit en we zijn alle drie druk in de weer met onze eigen concerten en promotie dat het zeer moeilijk is om nog meer concerten samen te doen.

Je haalde het al aan. Je hebt juist een nieuw album uitgebracht. je had al vijf cd's in de USA gemaakt, maar 'Solid Ground' is je eerste album voor voor het  Europese label RUF Records. Was er een verschil in de manier van opnemen voor 'Solid Ground' en je vorige vijf albums?
In de manier van opnames is er eigenlijk niet zo een groot verschil. Het verschil is dat RUF een heel grote maatschappij met een groot budget en dat je als  artiest meer tijd en vrijheid krijgt. Ook de baas Thomas Ruf is een fijn mens en een groot muziekkenner, die weet wie en wat hij wil. Ik ben heel blij dat ik bij dit fantastich platenlabel mogen tekenen heb. RUF heeft zoveel grote artiesten in hun stal zoals Walter Trout, Coco Montoya, Luther Allison, Mike Zito, Samantha Fish en zoveel andere grote namen. Trouwens Mike en Samantha zijn heel goede vrienden van me.

Het laatste album van Samantha Fish ‘Black Wind Howlin’’ met Mike Zito als producer is een prima album.

Dat vind ik persoonlijk ook, Walter. Ik zal het hun persoonlijk vertellen wat je juist zei.

Ben je tevreden met 'Solid Ground'?

Heel tevreden. Ik denk dat het mijn beste album is. We hebben er ook heel veel tijd voor vrij gemaakt. Ook voor de opnames kregen we vijf dagen en dat had ik nog niet meegemaakt. Ik klaag niet over mijn vroegere labels, maar zij hebben gewoonweg een kleiner budget en moeten de zaken anders aanpakken dan RUF Records. Voor de albums die ik maakte in de USA kreeg ik steeds de studio maar voor één dag, hoogstens twee dagen. Nu met 'Solid Ground' hadden we vijf dagen en dat maak verschillende zaken gemakkelijker. Je kan de opnames goed herbeluisteren, de minder goede stukken weglaten of veranderen. Er ging een andere, meer professionele wereld voor me open.

Ja, Voor mij zijn ook je twee laatste twee cd's 'Living The Dream' en 'Solid Ground' je beste albums. Er zit een duidelijke positieve evolutie in je werk.

Inderdaad Walter, over 'Living The Dream' ben ik ook heel tevreden. En ook ik vind dat ik op elk album vooruit ga. Ik voel me ook steeds rustiger en zelfzekerder worden in de studio en op het podium.

De producer van het album is Dave Gross. Het was de eerste keer dat je met hem samenwerkte. Ben je tevreden over het werk van hem?

Ja heel tevreden. Dave is met zijn 29 jaar, een heel jonge en prima producer. Ik kende hem al van vroeger. Hij is een tijdje de bassist geweest bij de Albert  Castiglia Band. Hij is een groot talent en bespeelt veel instrumenten als de beste. Hij is een zeer begaafd drummer, goede bassist en één van de beste gitaristen die ik ken. Hij bespeelt de gitaar in de Django Reinhardt stijl. Ik hoop dat ik het volgende album terug met hem mag samenwerken, want ondanks zijn jonge leeftijd vind ik hem nu al één van de beste producers op de wereld.

Het grote verschil van 'Solid Ground' met je vorige albums is voor mij, dat er op deze nieuwe cd heel veel verschillende stijlen van blues te beluisteren zijn. Welk soort blues hoor je persoonlijk het liefst?

Eigenlijk hou ik van alle blues muziek. Blues heeft een breed spectrum en je kan het op veel verschillende manieren spelen, maar feitelijk is de basis steeds hetzelfde. Als ik er dan toch één stijl moet uitkiezen dan kies ik voor Chicago blues omdat ik de blues leerde kennen na het beluisteren van Muddy Waters en Howlin' Wolf. Iedereen noemt mij een bluesrocker, maar ik ben gewoon een blues gitarist die alle stijlen wil spelen. Ik speelde samen met Junior Wells, Hubert Sumlin en die spelen zeker geen bluesrock. De verschillende stijlen van blues samen op 'Solid Ground' maakt het album ook zo mooi en genietbaar.

Je moeder is Cubaanse en op 'Solid Ground' staat een mooi instrumentaal nummer 'Little Havana Blues'. Schreef je deze song voor je moeder of komt het uit je Latijns bloed en gevoel?

Dat nummer heb ik geschreven in Miami terwijl ik op TV de baseball match van het plaatselijke team aan het volgen was. In de zetel met mijn gitaar in de hand. Miami is de meest Latijnse stad in de USA. Er zijn veel inwoners die uit Cuba, Puerto Rico, Venezuela enz komen. Ook de palmbomen en het zuiders klimaat voelt heel Latijns aan. Ja, het nummer is natuurlijk ook voor mijn moeder, die ik graag zie. Maar ook voor de mensen in mijn gemeenschap.

Op het album 'Solid Ground' heeft toetsenist Jeremy Baum een grote invloed op de muziek. Waarom heb je hem niet meegenomen op je tour in Europa?

Hij is inderdaad geweldig op het album, maar er zijn verschillende redenen waarom Jeremy er niet bij is. Hij heeft een eigen band waarmee hij heel wat optredens heeft. Ook financieel was het moeilijk om nog een vierde persoon en zijn instrument mee te nemen. Ik heb jaren gespeeld met een keyboard speelster in mijn band. Toen ze vertrok had ik juist de geweldige bassist Kelly bij me en die had zo een vette klank en toon in zijn gitaar dat we de Keyboard nauwelijks miste. Als je een prima ritmesectie hebt met een uitstekende bas gitarist zoals Matt Schuler die nu al anderhalf jaar bij me is en Joe Voye die het prima doet, al is hij nog maar een paar weken bij ons, dan kan je zonder toetsen heel goed live de muziek brengen die je wil. Natuurlijk wil ik ooit een toetsenist bij de band, maar dan zal ik eerst even beroemd moeten zijn als Joe Bonamassa en evenveel verdienen.

De Europese tour is bijna aan zijn einde. Ik geloof dat na vanavond in Hasselt er nog vier optredens op het programma staan. Hoe kijk je terug op deze eerste Europese tour tot nu toe?

Heel goed en voldaan. Ik ben heel blij dat we dit hebben mogen doen. Ik speel al sinds mijn achttiende in mijn thuisland en ik was éénmaal in Europa met Junior Wells. Met je eigen band naar Europa komen dat is toch nog een groot verschil. We zijn overal goed ontvangen en kregen overal goede respons op de cd en over de optredens. Ik wil niet flemen, maar België is misschien wel het beste land waar we geweest zijn. Warme en vriendelijke mensen, het beste bier, de beste chocolade, goed eten en veel blues fans. De politiek in de USA en Europa is misschien verschillend, maar de mensen zeker niet. Integendeel zij hebben veel gemeen. Op voorhand wisten we niet waaraan we begonnen en we hadden dan ook geen echt grote verwachtingen, maar alles is heel goed meegevallen en ik, Joe en Matt zijn heel blij dat we dit mogen beleven hebben.

Zijn er al plannen om terug te komen naar Europa?

Vaste plannen nog niet, maar er is al over gesproken. Ik beloof je dat ik heel erg mijn best ga doen om volgend jaar hier terug op het podium te staan, want dit smaakt naar meer.

Daarna werd er nog heel wat gelachen en bij het afscheid wenste ik Albert, Matt en Joe nog veel succes met hun optreden en met alles wat ze in de verdere toekomst nog zouden doen

Vanheuckelom Walter

meer foto's